3 tekenen dat u uw echtgenoot moet veranderen en ermee moet stoppen
Relatieadvies En Tips / 2025
In dit artikel
Echtscheiding is in veel opzichten als het overlijden van een dierbare, met verlies en verdriet. Het verandert de structuur van het gezin voor altijd. Echtscheiding veroorzaakt het verlies van hoop en dromen over wat het huwelijk en een gezin zouden moeten zijn.
Er is niemand ervaring met echtscheiding. Het veranderen van de status van getrouwd zijn naar vrijgezel kan verschillende emotionele problemen opleveren voor mensen die zichzelf in de eerste plaats als getrouwd en gekoppeld omschrijven.
De manier waarop een persoon echtscheiding ervaart, is afhankelijk van veel factoren: sociaaleconomische status, in welk deel van de levenscyclus ze zich bevinden en of de echtscheiding 'vriendelijk' of 'vijandig' is.
Zelfs dan zal de reactie van een persoon op de overgang variëren met zijn / haar standpunt en individuele ervaringen. Sommigen zien echtscheiding als een mislukking en ervaren depressies, terwijl anderen het omschrijven als vrijheid en verlichting ervaren. De meeste vallen ergens in het midden.
De hier gepresenteerde stadia van echtscheiding zijn vergelijkbaar met de stadia die een persoon doormaakt bij het rouwen van een overlijden. Het zijn gewoon algemene gidsen. Sommige mensen ervaren ze in de volgorde waarin ze worden aangeboden; anderen ervaren misschien een paar van de stadia, maar niet alle. Toch ervaren anderen ze misschien helemaal niet. Het punt is dat echtscheiding een proces is, en dat het misschien niet voor iedereen hetzelfde proces is, aangezien het doorlopen van scheidingsfasen voor verschillende mensen verschillende dingen betekent.
Hoewel individuele reacties op het echtscheidingsproces gevarieerd zijn, is er een typische en voorspelbare reeks psychologische stadia die sommige doormaken.
Stadia van echtscheiding voor de initiatiefnemer van de echtscheiding zijn anders dan de stadia van echtscheiding voor de niet-initiatiefnemer. De initiator bij de scheiding ervaart de pijn van pijn en verdriet veel eerder dan de niet-initiator. Een niet-initiator ervaart het trauma en de chaos pas nadat hij het woord echtscheiding voor het eerst heeft gehoord. Dat is de reden waarom de vraag: 'hoe lang duurt het voordat een scheiding overwonnen is?' heeft verschillende antwoorden voor de initiator en de niet-initiator.
De vier fasen kunnen ontkenning, conflict, ambivalentie en acceptatie worden genoemd. Bewustwording van deze fasen zal helpen begrijpen dat aanpassing aan echtscheiding een proces is en niet een eenmalige gebeurtenis. Het duurt gewoonlijk twee tot drie jaar om een sterke gehechtheid aan een persoon te vormen en voor sommige mensen, als de scheiding na deze tijd plaatsvindt, gaat het meestal om een reactie die scheidingsschok wordt genoemd.
De eerste fase in de scheidingsfasen wordt voornamelijk gekenmerkt door ontkenning en scheidingsschok. Het individu kan opluchting, gevoelloosheid of paniek ervaren. (Er wordt vaak verlichting gevoeld wanneer de scheiding een langdurig, langdurig proces is geweest). De meest typische reactie op scheiding is angst voor verlating. De emotionele reactie op deze angst is vaak angst en bezorgdheid.
Bekijk ook:
Hier is meer over de stadia van echtscheiding
Een scheiding doormaken is een ondermijnende reis. Het echtscheidingsproces brengt angst met zich mee. Angstige gevoelens kunnen gepaard gaan met slaapstoornissen of eetlustpatronen. Ongeacht de vraag, hoe lang duurt het om over een scheiding heen te komen, je moet coping-mechanismen leren om angst op afstand te houden. Angst is bijtend en maakt het nog tumultreuzer om over een scheiding heen te komen.
Verminderde voedselinname en meer slaaptijd zijn waarschijnlijk gerelateerd aan depressie. Zowel angst als depressie zijn indicaties van een separatieschok en komen vaak voor tijdens de scheidingsfase. Cliënten zullen in deze periode vaak aangeven dat ze zich niet op hun werk kunnen concentreren of gesprekken met mensen kunnen voeren. Ze kunnen plotselinge uitbarstingen van tranen of woede ervaren.
Andere mensen melden dat ze vaak de controle over hun woede verliezen en, om wat hen later een onbeduidende reden lijkt te zijn, in plotselinge woede-uitbarstingen uitbarsten.
Veel mensen ervaren gevoelens van gevoelloosheid of de afwezigheid van gevoelens terwijl ze proberen door onbekende stadia van echtscheiding te navigeren. Gevoelloosheid is een manier om gevoelens te dempen of te ontkennen, die, als ze worden ervaren, te overweldigend kunnen zijn voor het individu om ermee om te gaan.
Vaak schommelt een persoon tijdens fase 1 tussen deze emoties - eerst angstig, dan boos en dan verdoofd. Voor velen worden deze emoties vaak gecombineerd met gevoelens van optimisme over hun nieuwe leven. Deze fase van scheidingsschok kan van enkele dagen tot enkele maanden duren.
Vaak wil de ene partner de scheiding meer dan de andere. De persoon die weggaat, wordt vaak belast met enorme hoeveelheden schuldgevoelens en zelfbeschuldiging, terwijl de overgebleven partner mogelijk meer woede, gekwetstheid, zelfmedelijden en veroordeling van de ander voelt. Beide individuen lijden tijdens een van de vele van dergelijke stadia van echtscheiding.
Het belangrijkste probleem van fase 1 voor veel mensen is dat ze grip moeten krijgen op het feit dat het huwelijk aan het eindigen is. De emotionele taak van de persoon in deze fase van het scheidingsproces is om de realiteit van de scheiding te accepteren.
Kort na de separatieschok kan men een veelheid aan emoties beginnen te ervaren, de een die zich direct na de ander voordoet. Het ene moment kunnen mensen zich perfect op hun gemak voelen bij hun nieuwe levensstijl, en een minuut later kunnen ze in tranen uitbarsten en herinneringen ophalen aan hun voormalige echtgenoten. Kort daarna kunnen ze zich woedend voelen als ze zich een negatieve gebeurtenis of een ruzie herinneren. Het enige dat in deze fase voorspelbaar is, is de onvoorspelbaarheid van gevoelens.
Mensen zullen herinneringen ophalen over wat er mis ging met hun huwelijk, wie de schuldige was, wat hun eigen rol was bij het mislukken. Ze herbeleven de beste tijden in het huwelijk en rouwen om het verlies van de meer intieme aspecten. Scannen kan ook constructief inzicht geven in hun eigen patronen in relaties. In die zin kan het een waardevolle leerervaring zijn.
Tijdens deze fase kan een persoon een gevoel van verlies en eenzaamheid ervaren, vergelijkbaar met wat iemand ervaart bij het overlijden van een geliefde. Eenzaamheid kan zich op veel manieren manifesteren. Sommigen kunnen passief worden en zichzelf isoleren en zich terugtrekken uit sociale contacten. Anderen kunnen een actievere vorm van eenzaamheid ervaren. In plaats van thuis te zitten, bezoeken ze misschien oude restaurants, gaan ze langs het huis van hun partner of gaan ze van de ene kroeg naar de andere, wanhopig op zoek naar troost in hun eenzaamheid.
Gedurende deze tijd kunnen ook alle negatieve gevoelens en emoties die de persoon als kind ervaart, zoals verlatingsangst, een laag zelfbeeld of gevoelens van waardeloosheid, weer de kop opsteken, waardoor het individu veel leed veroorzaakt.
Omgekeerd kunnen in fase 2 perioden van euforie ervaren. Sommige scheidende mensen voelen een gevoel van opluchting, meer persoonlijke vrijheid, nieuw verworven competenties en herinvesteren emotionele energie in zichzelf die eerder op het huwelijk was gericht. Dit is een van de emanciperende stadia van echtscheiding.
Kortom, stadium 2 is een emotionele wip, voornamelijk gekenmerkt door psychologische conflicten. De emotionele taken van het individu tijdens een van dergelijke scheidingsfasen zijn om een realistische definitie te krijgen van wat hun huwelijk vertegenwoordigde, wat hun rol was bij het in stand houden ervan en wat hun verantwoordelijkheid was voor het mislukken ervan. Dit is een van de meest uitdagende maar uiteindelijk vruchtbare stadia van echtscheiding.
Het gevaar is dat scheidende mensen in fase 2 misschien denken dat het ergste voorbij is, om vervolgens weer depressief te worden. Helaas maakt de emotionele wip van deze fase (en de andere fasen) het nog moeilijker om met advocaten samen te werken, beslissingen te nemen en soms een effectieve ouder te zijn.
De ambivalentie van fase 3 kan veranderingen in iemands identiteit met zich meebrengen. Dit is in veel opzichten het psychologisch meest stressvolle aspect van het scheidingsproces. Getrouwd zijn is een primaire bron van identiteit. Twee individuen gaan een relatie aan met twee verschillende identiteiten en bouwen vervolgens de identiteit van een paar samen over wie ze zijn en waar en hoe ze in de wereld passen. Wanneer hun relatie eindigt, kunnen ze zich verward en angstig voelen, alsof ze niet langer een script hebben waarin staat hoe ze zich moeten gedragen.
Op dit moment wordt de scheidende persoon geconfronteerd met een grote verandering in zijn zelfbeeld. Vaak proberen ze in deze periode verschillende identiteiten uit, in een poging er een te vinden die voor hen comfortabel is. Soms maken volwassenen in deze periode een tweede adolescentie door. Net als bij hun eerste adolescentie kunnen mensen zich grote zorgen maken over hoe ze eruit zien en hoe ze klinken. Misschien kopen ze nieuwe kleren of een nieuwe auto.
Veel van de worstelingen die een volwassene als tiener ervoer, kunnen opnieuw verschijnen en merken dat ze probeert te beslissen hoe ze met seksuele avances om moet gaan of wanneer ze een date welterusten moet kussen. Mensen kunnen seksuele experimenten uitvoeren terwijl ze pogingen ondernemen om hun nieuwe seksualiteit buiten het huwelijk te ontdekken. Dit kwalificeert als een van de zelfonderzoeksfasen van echtscheiding die tot nieuwe ontdekkingen en lessen kunnen leiden.
De emotionele taak voor de persoon die in deze fase scheidt, is het maken van de psychologische overgang van 'getrouwd' naar 'vrijgezel' zijn. Deze identiteitstransformatie is voor velen psychologisch de moeilijkste en meest stressvolle onderneming van het scheidingsproces.
Kenmerken van fase 4: Ten slotte (en de tijd varieert van maanden tot misschien meerdere jaren) komen scheidende mensen fase 4 binnen en voelen ze een gevoel van opluchting en acceptatie over hun situatie. Na een tijdje beginnen ze een nieuw gevoel van kracht en voldoening te ervaren. In deze fase voelen mensen zich grotendeels tevreden met hun levensstijl en blijven ze niet langer stilstaan bij het verleden. Ze hebben nu een besef van bewustzijn en kennis van hun eigen behoeften.
Hoewel veel van de gevoelens die door echtscheiding worden uitgelokt pijnlijk en ongemakkelijk zijn, leiden ze er uiteindelijk toe dat het verlies wordt opgelost, zodat hij of zij, als de persoon dat wenst, emotioneel in staat zal zijn een intieme relatie te herstellen.
In fase 4 beginnen gevoelens van welzijn voorrang te krijgen op gevoelens van angst en woede. Mensen die scheiden, kunnen hun eigen belang nastreven en hun voormalige echtgenoten en huwelijken in een perspectief plaatsen waar ze zich prettig bij voelen.
Hoe kom je over een scheiding heen? Is therapie de sleutel om te helpen bij de overgang en om over een scheiding heen te komen? Depressie na een scheiding kan van een paar weken tot een paar jaar zijn tol eisen.
Hoewel veel mensen opluchting voelen tijdens en na de scheiding, ervaren veel anderen een breed scala aan ongemakken bij het beëindigen van hun huwelijk, worstelen ze met het omgaan met stadia van echtscheiding en kijken naar antwoorden op de vraag 'hoe kom je door een scheiding?' . Soms gaan degenen die extreem veel ongemak ervaren niet door de stadia van echtscheiding en ervaren ze een oplossing. Sommige mensen lopen ‘vast’.
Hoewel de meeste mensen baat zouden hebben bij therapie terwijl ze door deze grote verandering gaan, zouden degenen die 'vastlopen' in het navigeren door stadia van echtscheiding, therapie vooral het nuttigst vinden. Het is duidelijk dat een van de stappen om te scheiden het vinden van een goede therapeut is, wat op de hielen zit met het vinden van een goede echtscheidingsadvocaat. Een goede therapeut helpt je pijn te overwinnen tijdens de emotionele stadia van echtscheiding.
Of het nu gaat om een echtscheidingsstadium voor een man of een vrouw, het pijnlijke proces van het beëindigen van het huwelijk eist van beide. In onze patriarchale samenleving wordt vaak aangenomen dat een man het moet opzuigen en geen verdriet moet tonen. Dit kan zeer schadelijk zijn voor het algehele mentale welzijn van elke man die genezingsfasen voor echtscheiding doormaakt.
Een man ervaart ongeloof als de eerste fase van echtscheiding, waarbij hij de genezende stadia van ontkenning, shock, woede, pijn en depressie doorkruist voordat hij eindelijk zijn leven kan reconstrueren.
Vraagt u zich nog steeds af hoe u over een scheiding heen kunt komen? Onthoud dat er na een scheiding verschillende stadia van verdriet zijn. Met behulp van het heersende optimisme en de therapie, zul je in staat zijn om het traject af te leggen van een neerwaarts 'ik zal alleen sterven' naar een opwaartse 'Ik kan eindelijk de stukjes oppakken en mijn leven weer gelukkig leiden'.
Deel: